Cześć. Gotowy na kolejną podróż? Tym razem nie w przeszłość, nie w przyszłość, ale… pod skórę. Dosłownie. Bo choć wielu z nas myśli o uzależnieniu jako o problemie „w głowie”, to ja – po kilkunastu latach pracy z osobami uzależnionymi – wiem jedno: nałóg mieszka też w ciele. I długo po ostatnim kieliszku, działce czy…
(Cisza. Przez moment jakby miał nie mówić wcale. W końcu zaczyna – spokojnie, bez napięcia.) Dziś coś mnie poruszyło.Nie wiem jeszcze, czy to było dobre, czy złe. Ale poruszyło. Podczas zajęć jeden z chłopaków czytał swoją pracę. O samotności.Nie takiej książkowej, nie tej „bo nie mam nikogo”.Tylko tej, która dopada cię, kiedy jesteś wśród ludzi….
Alkohol ukradł mi tożsamość – trzeźwość pozwoliła mi ją stworzyć od nowa. Mam na imię Kamila. Mam 40 lat i jestem trzeźwa od sześciu. Bez zapicia. Bez „nawrotów z twistem”. Ale zanim brzmi to jak początek idealnej historii, powiem jedno: moja droga do trzeźwości to nie była prosta ścieżka, tylko wijący się, popękany chodnik, na…
Anna siedziała na skraju krzesła, z dłonią zaciśniętą na pasku swojej torebki, jakby ta torebka mogła ją ochronić. W sali było cicho, chociaż siedziało tam już kilkanaście osób. Krzesła ustawione były w kręgu – nie za ciasno, ale też tak, żeby nie dało się ukryć. Jakby sam układ wymuszał obecność. I obecność właśnie była tym,…
Czy kiedykolwiek pomyślałeś, że dla Ciebie jest już za późno? Być może od lat zmagasz się z nałogiem, a głos w Twojej głowie powtarza: „Trudno, stracone szanse, stracone lata – teraz to już nic się nie zmieni”. Czujesz ciężar tych doświadczeń i zastanawiasz się, czy terapia uzależnień ma w ogóle sens w Twoim przypadku. Pozwól,…
Trzeźwość to nie tylko niepicie, to codzienna walka o bycie człowiekiem, przy którym inni czują się bezpiecznie. Mam na imię Darek, mam 58 lat i od 16 lat jestem trzeźwy. To brzmi jak imponująca liczba, ale sama długość trzeźwości nie znaczy nic, jeśli nie idzie za nią prawdziwa zmiana. A do tej dojrzewałem stopniowo –…
(Westchnienie, jakby chwilowe zawahanie przed mówieniem.) To dziwne.Nie tak to sobie wyobrażałem. Myślałem, że ten ośrodek będzie… zimny. Surowy. Że wszyscy będą tu chodzić jak cienie, spuszczać głowy i odliczać dni do wyjścia. Że będzie się tu czuło ciężar. A jest… inaczej. Nie mówię, że jest lekko – nie jest. Ale ta atmosfera… jest w…
(Jest słyszalny głęboki oddech, jakby wahanie przed rozpoczęciem.) Jestem tutaj. W ośrodku. Pierwszy dzień.Nie wiem, jak to opisać… Nie wiem nawet, co właściwie czuję. Może nic. Może złość. A może… strach. (Z krótkim śmiechem, pełnym ironii):Zaczęło się od medytacji. Medytacji. Serio? Jak to ma mi pomóc? Siedziałem tam, w milczeniu, próbując uspokoić myśli, ale w…
