(Mówi spokojniej niż zwykle. Bez napięcia.) Dzisiaj było jakoś… cicho. W środku.Nie pusto.Po prostu – spokojnie. (Milknie na sekundę.) Mamy nowego w ośrodku.Przyszedł rano, jeszcze trochę rozbity.Znałem ten wzrok.Sam go miałem. Ten moment, kiedy człowiek się zastanawia, czy nie wstać i nie wyjść, zanim ktoś się zorientuje, że w ogóle przyszedł. Poprosili mnie, żebym mu…
(Cisza, tylko cichy oddech na początku. Jakby Tomek zbierał się do mówienia.) Dzisiaj… coś się stało. Coś, co trudno mi nawet do końca opisać. Na zajęciach dostaliśmy zadanie – przeczytać list od bliskiej osoby. Nie byle jaki list. List o tym, jak wyglądało życie z nami w trakcie picia. Jak naprawdę wyglądało. (Wdech. Krótkie milczenie.)…
(Cisza. Przez moment jakby miał nie mówić wcale. W końcu zaczyna – spokojnie, bez napięcia.) Dziś coś mnie poruszyło.Nie wiem jeszcze, czy to było dobre, czy złe. Ale poruszyło. Podczas zajęć jeden z chłopaków czytał swoją pracę. O samotności.Nie takiej książkowej, nie tej „bo nie mam nikogo”.Tylko tej, która dopada cię, kiedy jesteś wśród ludzi….
(Westchnienie, jakby chwilowe zawahanie przed mówieniem.) To dziwne.Nie tak to sobie wyobrażałem. Myślałem, że ten ośrodek będzie… zimny. Surowy. Że wszyscy będą tu chodzić jak cienie, spuszczać głowy i odliczać dni do wyjścia. Że będzie się tu czuło ciężar. A jest… inaczej. Nie mówię, że jest lekko – nie jest. Ale ta atmosfera… jest w…
(Jest słyszalny głęboki oddech, jakby wahanie przed rozpoczęciem.) Jestem tutaj. W ośrodku. Pierwszy dzień.Nie wiem, jak to opisać… Nie wiem nawet, co właściwie czuję. Może nic. Może złość. A może… strach. (Z krótkim śmiechem, pełnym ironii):Zaczęło się od medytacji. Medytacji. Serio? Jak to ma mi pomóc? Siedziałem tam, w milczeniu, próbując uspokoić myśli, ale w…
