Mapa emocjonalna Anny

Anna siedziała przy kuchennym stole, patrząc na powoli stygnącą herbatę. W mieszkaniu panowała cisza – Monika, jej pięcioletnia córka, już dawno zasnęła, a ich mały dom był teraz zatopiony w wieczornym półmroku. Znała to uczucie – chwila, gdy wszystko na zewnątrz się wyciszało, ale wewnątrz niej rosła ciemność, ciężki, niewypowiedziany ból, który wracał każdego wieczora,…

Poranek, który niczego nie zmienia… czy jednak? Anna obudziła się z dziwnym uczuciem ciężkości. Nie bolała jej głowa, nie czuła skutków picia – nie tym razem. A mimo to miała wrażenie, jakby ktoś położył jej na klatce piersiowej zimny kamień, który nie pozwalał oddychać. Otworzyła oczy i spojrzała na sufit. To był zwykły poranek. A…

Anna usiadła na kanapie, chowając twarz w dłoniach. Rozmowa z Martą sprzed kilku dni wciąż odbijała się echem w jej głowie. Była wdzięczna przyjaciółce za wsparcie, za to, że nie próbowała jej oceniać ani narzucać gotowych rozwiązań. A jednak coś w tym, co Marta powiedziała, nie dawało jej spokoju. „Może warto poszukać terapii” – te…

Anna długo siedziała w samochodzie przed budynkiem, w którym znajdowało się centrum terapii. W radiu cicho grała jakaś melancholijna melodia, ale jej myśli zagłuszały każdy dźwięk. Na kolanach miała ulotkę, którą wydrukowała dzień wcześniej. „Pierwszy krok w stronę wolności” – głosiło hasło na samej górze. Brzmiało to tak banalnie. Tak obco. W głowie miała sto…

Promienie porannego słońca wślizgiwały się przez zasłony, kładąc się na kuchennym stole. Anna siedziała przy tym samym stole, przy którym spędzała wieczory, tylko że teraz widok był inny. Pusty kieliszek stał obok jej kubka z niedopitą kawą. Monika biegała boso po mieszkaniu, szukając swojego ulubionego misia. – Mamusiu, czemu ostatnio jesteś taka smutna? – zapytała…